miércoles, 23 de mayo de 2012

Por favor, non o perdades...

Enlace a video (clic)

Pero que marabilla ... xa che hai ben tempo que Eurovisión non me emocionaba !!!
Estas avoas valen un mundo ... Sivirriscaia ravnina!

lunes, 21 de mayo de 2012

Camille. Orixinalidade e dominio da voz.

A orixinalidade , no seu estilo máis puro, da gran mestra Camille, amosa sen pudor neste tema
o T maiúsculo da palabra clave na música : Trasmitir.


Coido que esta composición musical é sen dúbida unha obra de arte.

sábado, 19 de mayo de 2012

¿Como no escucharla! Allez Allez Allez ...



Dejo aquí dos versiones bien distintas, igual de bellas, del "Id, id, id" de Camille.
( Resaltar en la 2ª, la mágnifica base musical y arreglos, a la par que la sensibilidad musical y vocal del final)




Resaltar :En 2005 aparece Le fil, su segundo disco, de concepto vanguardista, está construido sobre un hilo: una sola nota (un Si natural) mantenida desde el principio del disco hasta el final. Todas las canciones están construidas sobre la exploración de la voz, con solo un contrabajo y teclado como compañía. Rápidamente se convirtió en disco de oro.

Les gens qui douten.



Para una tarde de sábado ... y un baile "desos" con quien bien amas, Vicent Delerm, en esta versión de "La gente que duda" ( Anne Sylvestre , 1977)podría ser la mejor opción.

(Minuto 2:12 hasta el 3:08. Mención especial)
.

jueves, 17 de mayo de 2012

La poetessa milanese Alda Merini .


"Me he portado siempre como una gran pecadora y no me he arrepentido de nada. No voy a la Iglesia a murmurar, pero Dios está aquí conmigo. Olfateo su olor. Dos cosas me convencen de la existencia de Dios: que no soy dueña de mi voluntad y que el océano Pacífico no pueden haberlo creado los científicos".

Alda siempre llevaba un collar de perlas y fumaba 70 u 80 cigarrillos al día, pero a sus 78 años sostenía que el tabaco le había alargado la vida. Nació en el 38 y murió en 2009.
Se la considera una de las voces más claras y profundas de la poesía italiana del siglo XX. Sus versos de apariencia simple eran a la vez intensos y transgresores.

Empezó a escribir siendo una niña, y uno de sus primeros poemas se lo dedicó al legendario banquero Enrico Cuccia. “Una vez me lo crucé por la calle y le dije: ‘Yo tengo hambre’. Él contestó: ‘Buena señal’. Y tiró derecho”.

“Soy una pequeña abeja furibunda. Me gusta cambiar de color. Me gusta cambiar de medida”.
Estas fueron las palabras que eligio para presentar su página web.

(Extractos de artículos ( El País ...) y entrevistas hechas a Merini.):MaRía

Sab y duría

Un carnicero estaba abriendo su negocio una mañana y mientras lo hacía un conejo asomó su cabeza a través de la puerta. El carnicero se sorprendió cuando el conejo preguntó: «¿Tiene repollo?». El carnicero dijo: «Esta es una carnicería, vendemos carne, no vegetales». El conejo se fue saltando. Al día siguiente el carnicero estába abriendo su negocio y el conejo asomó su cabeza y preguntó: «¿Tiene repollo?». El carnicero ahora enojado le respondió: «Escúchame pequeño roedor, te dije ayer que vendemos carne, no vegetales, y la próxima vez que vengas por aquí te voy a agarrar del cogote y clavaré esas orejas flojas al suelo». El conejo desapareció precipitadamente y nada sucedió durante una semana. Entonces una mañana el conejo asomó su cabeza desde la esquina y preguntó: «¿tiene clavos?». El carnicero dijo: «No». Entonces el conejo dijo: «¿Tiene repollo?».

lunes, 14 de mayo de 2012

ALEXANDER HRUSTEVICH. Bayan (acordeón ruso).



Uno de los mejores bayanists en el mundo.
Lo extraordinario es que interpreta piezas para violin y orquesta de forma simultanea o lo que un pianista divide en dos manos, el puede interpretarlo con una.

Summer ( Vivaldi). ¡Magnífica interpretación del Sr Hrustevich (1983)!

miércoles, 9 de mayo de 2012

Cómic run...

Son das que gozan enriba dunha moto, pero como actividade contemplativa, nunca invasiva!
A velocidade ... lévoa no peito, pechada " a cal e canto".

Sobre rodas: mellor sempre a modo.

Coido que con medalla ou sen medalla de honra, somos moitos, cada vez máis, os que merecemos seguir a rular polas estradas. A aqueles que aínda lles custe entender que:
"os camiños se fixeron para andar
non para tolear",
que por favor tiren xa a toalla.
Gracias.

Versos de Gerardo Diego. "Guitarra".

Habrá un silencio verde
todo hecho de guitarras destrenzadas.

La guitarra es un pozo
con viento en vez de agua.


Nestes versos tan breves como fermosos, Gerardo Diego, agasállanos coa súa particular "impresión".

Xa só coa sinestesia do primeiro verso, nos amosa como os valores connotativos das verbas posúen máis relevancia que os conceptuais.

E nos versos finais, o poeta evoca ese parecido real á vez que emocional entre a guitarra e o pozo.

Por cousas así amo a lírica: Pola beleza das pequenas ideas nas grandes palabras, ou as grandes ideas expresadas en palabras tan pequenas. E ese "alguén" poeta que compón a maxia de elixilas e entregalas á conxunción perfecta: o verso, e en última instancia: o poema.


Foto: DebuxoDeBuxo. Xogos na imaxe: MaRía.
Texto: Gerardo Diego. "Imagen". 1922

martes, 8 de mayo de 2012

Ave do paraíso.


A golpiño de frío, e algo de quentura ... saiu este abril,
despois de tres anos,
cando xa non se contaba con ela.

Ovidio estaba no certo, cando facía eco da etimoloxía popular do mes de abril, querendo relacionar o verbo aperire (forma verbal aperilis) "abrir", coa idea de que nese mes abríase a terra e saían as flores.


lunes, 7 de mayo de 2012

Bodegón Metálico 2012:

Unha ollada comprimida e "setemesina" á cea de cada día:

- dúas toradiñas de piña natural, nada de xaropes.
- unha xelatina de fresa.
- un iogurt con soia texteurizada.
- un anaquiño de pan de 8 cereais.
- tres ou catro alcachofas amarelas.
- dous anacos de noz pelada.
- oito pipas "contadas!"

Tan ricos manxares, cada noite... achéganse primeiro ao meu cerebro e logo á miña barriga

E á mañá seguinte... mmmmm ese olorciño a café.

ASÍ QUE, ANTES DE TELO TODO MISTURADO MAÑÁ, HOXE DEIXOO BEN "CONXELADIÑO" : SABORES, OLORES, IMAXES ... NAS FOTOS COLLE TODO. TI TAMÉN.

Texto e Foto (Abril 2012): MaRía.

jueves, 3 de mayo de 2012

Una joya : Shoveket Elekberova.


Que xeito tan natural de se expresar ten esta muller . Apégaseme a melodía e a súa voz, sen case eu faceres nada. Só escoitar:
1-"Aglaya, aglaya (Clica).Shoveket Elekberova. ¡Que beleza!, fai tempo que non atopaba nada tan especial.

2-Hai vai a segunda xoia: Shoveket Elekberova.
So sei desta muller(1922-1993) que en 1945 foi solista da Orquesta Filarmónica da Sociedade Estatal de Azerbaiyán, después de M.Magomayev. Imposible atopala en Spotify, Grooveswark...!

Mugams ("Segah", "Qatar", "Shahnaz", etc) e cancions folclóricas dominaron o seu repertorio.

Juan de la Abadía, el viejo. Huesca.



The Archangel Michael

c. 1490
Wood, 127 x 78 cm
Museu Nacional d'Art de Catalunya, Barcelona

Desempolvar obras como esta del cajón de la cultura artística del 1490, resulta una suerte para mi. De la autoría de Juan de la Abadía, el viejo (Huesca), la tabla muestra con claridad la herencia del "Trecento" y despliega con esas magníficas alas, un elegante estilo gótico , influenciado ya por el Renacimiento.
Un universo para ser observado "a la luz de la vela", tras el cristal de una lupa, y... no perderse "detalle del detalle" (un ejemplo: patas del dragón)
Mi recuerdo, con esta publicación. a su esfuerzo y a su arte.

martes, 1 de mayo de 2012

"A vida é subida".

"SU VIDA ES SUBIDA!"

Que fermosa é a vida íntima das plantas.

Hoxe tireille unha foto a este
Lirio de Auga. O seu espádice ou órgano floral erecto pareceume unha imaxe incrible.

Coido que somos ricos e ...
estamos na primavera!

Vie-up!
Life-haut!
Foto (1maio2012) e texto: MaRía.
1 de maio do ano de 2012.



Now, Let me show to you a very special song:

Versión 1-Video subtitulado en español (Clic): I´ll stand by you of Pretenders.

Versión 2-Live(Clic): I´ll stand by you of Pretenders.

Versión 3-Versión orquestada.Minuto 2: 25' (Clic) I´ll stand by you of Pretenders


Foto : MaRía.
1 de maio do ano de 2012.