NOSTOS

Unha neuralxia é a dor nas neuronas,
unha lumbalxia, no lombo,
unha mialxia nos músculos…
e unha nostalxia?
Unha dor no sentimento do regreso a casa.
Nostos significa o regreso a casa.

(hURTO DA HORTA DOUTRo blogue . Con permiso!)

Gal - ego

Gal - ego
sen ego
ego te absolvo.

Gal- ego
sen ego.
Ego te absolvo.

Texto e fotografía (Santiago de Compostela): MaRía.

Poema

Foto: MaRía

Con este poema de Estíbaliz (Coruña) , deíxovos, coido, unha pegada de ferro no meu blogue.

Eu, que son unha muller fermosa, teño que empequenecer para agradarvos

Eu, que son unha muller furiosa, teño que servir as cuncas sen que rompan a unha contra a outra

Eu, que son unha muller intelixente, teño que sorrir, no podium perdedor no que me aupades, coa estulticia coa que se finxe un orgasmo

Eu, que son unha muller inconscientemente bela, teño que cometer perxurio para falar da vosa beleza

Eu, que non son unha muller patriota, teño que xustificar escribir na lingua na que escribo

Eu, que son unha muller supersticiosa, teño que finxir escepticismo

Eu, que son cosmonauta, teño que pousar os pes na terra para non ser devorada

Eu, que teño unha sexualidade descuberta tarde e por min mesma, teño que facer como que volo debo

Eu, que son unha criatura mecánica, teño que introducir claves de acceso ás emocións para non ser hackeada

Eu, que odio o cretinismo político, teño que ter unha postura política coa forma dun monolito

Eu, que amo o mundo desde arriba, teño que comer o po de ser comparada

Eu, que podería ser eu, teño que ser todas

Eu, que non quero saber nada máis, teño que saber máis

Eu, que quero saber moito máis, teño que maquillar as traxedias familiares

Eu, que son unha nena pallasa, teño que cantar en vodas infames

Eu, que nacín cunha voz de rexistro fantástico, hei admirar o feminismo rudimentario da miña nai

Eu, que son lúcida e depravada, hei aleitar un fillo polo que daría a miña medula

Eu, que nacín nunha familia arruinada, tiven que ter a lucidez para comprender que así seriamos sempre

Eu, que nacín nunha familia anárquica, pequena, orfa, pobrísima, obsesionada coa arte, obsesionada co riso, deliciosamente enferma, tiven que comprobar cómo me fabricaba á súa imaxe e semellanza

Eu, que son libre entre escravos, hei estropear a miña pel perfecta e os meus ollos de corza mecánica

Eu, que vivo neste mundo, hei vivir neste mundo

Non, isto non é zozobra. Esa palabra non pode dicirse en galego. Un pode caer fulminado polo raio. Que é un corrector cuxas descargas eléctricas no cerebro só propagan en forma de dicionarios publicados e oficiais.

Historia de un libro olvidado.

Historia de un libro olvidado
historia de un libro
historia de un
historia de ..
historia.

Texto y fotografía: "MaRía"

Un lema.

Un lema a veces puede acabar en dilema o trilema .
Si eso te sucede algún día, tómate un respiro de la mano de Fleetwood Mac:
"Need your love so bad" .