2.FONTE DOS CABALOS.

Vagar un ano antes do 1825 pola Praza das Praterías de Santiago de Compostela tería sido ... distinto. As pedras vivas desta fonte de inspiración italiana de J. Pernas (1825) marcan un antes e un despois. (Adoro esta fonte)

A beleza atráenos, a auga móllanos. Logo a beleza molla e empapa o gusto,
humedéceo de tal xeito que xa nunca volverá a ser o mesmo.

MaRía
foto e texto

1. Afrodita

1.De como Afrodita foi perdendo as vestiduras.


Venus de Milo
A estatua atopouse na illa de Milos no 1820. Ao seu carón encontrouse a man cunha mazá.
Μήλο, na lingua grega significa literalmente mazá.

Beleza con semitúnica



A Afrodita de Cnido, de Praxíteles

Os habitantes da cidade de Cnido adquiriron esta estatua despois de que os de a cidade de Cos a rexeitaran e compraran a Praxíteles unha versión máis púdica e severa da deusa.

Como todas as outras esculturas clásicas, a mesma estaba pintada imitando o máis perfectamente posible o corpo vivo de muller.
Plinio o Vello relata que pola súa beleza, un xoven se namorou dela.




Afrodita de Cirene.






sen pudor...!



MaRía