Pasa, entra,
2012
con ese " buen par de ... doses" cargaditos de felicidad.
Bienvenido
Un chorrito de frescura con MITSOURA. Deseo que os guste:
Me na Szom (una "deliKatesen")(Pincha). Feliz año nuevo, que tengÁIS BUEN AÑO.
Un chorrito de frescura con MITSOURA. Deseo que os guste:
Libanesa de nacimiento (1963), la hermana Marie Keyrouz, es doctora en Musicología y Antropología Religiosa por la Universidad de Paris IV - La Sorbona. Ha realizado estudios de: canto sagrado oriental (bizantino, siríaco, etc), gregoriano, canto occidental (oratorio, ópera) y canto árabe clásico, musica sagrada y musicología litúrgica por l'Université du Saint Spiritu du Kaslik. Es fundadora y directora de l'Ensemble de la Paix, y del Instituto Internacional del Canto Sacro de Paris.
Pude escucharla en Santiago de Compostela hace ya algo más de 10 años. No deja a uno indiferente .
Acceder a la entrevista con "Soeur Marie"Con este poema de Estíbaliz (Coruña) , deíxovos, coido, unha pegada de ferro no meu blogue.
Eu, que son unha muller fermosa, teño que empequenecer para agradarvos
Eu, que son unha muller furiosa, teño que servir as cuncas sen que rompan a unha contra a outra
Eu, que son unha muller intelixente, teño que sorrir, no podium perdedor no que me aupades, coa estulticia coa que se finxe un orgasmo
Eu, que son unha muller inconscientemente bela, teño que cometer perxurio para falar da vosa beleza
Eu, que non son unha muller patriota, teño que xustificar escribir na lingua na que escribo
Eu, que son unha muller supersticiosa, teño que finxir escepticismo
Eu, que son cosmonauta, teño que pousar os pes na terra para non ser devorada
Eu, que teño unha sexualidade descuberta tarde e por min mesma, teño que facer como que volo debo
Eu, que son unha criatura mecánica, teño que introducir claves de acceso ás emocións para non ser hackeada
Eu, que odio o cretinismo político, teño que ter unha postura política coa forma dun monolito
Eu, que amo o mundo desde arriba, teño que comer o po de ser comparada
Eu, que podería ser eu, teño que ser todas
Eu, que non quero saber nada máis, teño que saber máis
Eu, que quero saber moito máis, teño que maquillar as traxedias familiares
Eu, que son unha nena pallasa, teño que cantar en vodas infames
Eu, que nacín cunha voz de rexistro fantástico, hei admirar o feminismo rudimentario da miña nai
Eu, que son lúcida e depravada, hei aleitar un fillo polo que daría a miña medula
Eu, que nacín nunha familia arruinada, tiven que ter a lucidez para comprender que así seriamos sempre
Eu, que nacín nunha familia anárquica, pequena, orfa, pobrísima, obsesionada coa arte, obsesionada co riso, deliciosamente enferma, tiven que comprobar cómo me fabricaba á súa imaxe e semellanza
Eu, que son libre entre escravos, hei estropear a miña pel perfecta e os meus ollos de corza mecánica
Eu, que vivo neste mundo, hei vivir neste mundo
Non, isto non é zozobra. Esa palabra non pode dicirse en galego. Un pode caer fulminado polo raio. Que é un corrector cuxas descargas eléctricas no cerebro só propagan en forma de dicionarios publicados e oficiais.