"A COCONA"... cabezuda do mesmísimo século XVIII (1757).
Pequena-grande xanela por onde corría a suor ... entraba a música... saía a maxia....
Volta … Unha, dúas, tres ...Voltas...Voltas... gritaba a xente e … a COCONA non paraba de danzar.
Ter visto por eses ollos! … ter visto nos pequenos , nenos e nenas, o miragre do riso misturado co medo que verte dos ollos ó mesmo tempo .
Velaí a tes! Gracias por tela restaurado (César Lombera.2010).
Foto e texto: MaRía