Dicía Silvio Rodríguez nunha das súas belísimas cancións (enlace):
"Gaviota, gaviota, vals del equilibrio, cadencia increible... " e eu cando oía aquelo imaxinaba a escena, o vals, os movementos, aínda que a canción tiña outro fondo.
Agora, non che están os tempos para valses. Á vista está!
Texto e instantánea (Gavota portuguesa 2008): MaRía
